نام زنده ياد دكتر محمّد جعفر محجوب در گستره ي تاريخ فرهنگ و ادب روزگار ما بلندآوازه و ماندگارست. او دهها گفتار و چندين كتاب بسيار ارزشمند در راستاي شناخت ِ بخشهاي گوناگون ادب فارسي از خود به يادگار گذاشت كه هم اكنون دست مايه ي كار ِ پژوهندگان ايراني و جُز ايراني است و بي گمان نسل هاي پسين ِ شناسندگان ادب و فرهنگ ايراني نيز از آنها بي نياز نخواهند بود. گ
دكتر محجوب در دو دهه ي آخر زندگاني ي گرانمايه اش نيز به رغم رنج و شكنج دوري از زادگاه و "آزرده جگر بودن" از نيش ِ جان گزاي ِ "كژدم ِ غُربت"، بيكار و سترون نماند و اثرهايي ارزنده و سزاوار پديدآورد كه خواندن متنهاي والاي ادبي، از شاهنامه گرفته تا سروده هاي مولوي بر روي نوارهاي صوتي و گزارش و شرح دشواري ها و پيچ و تابهاي آن يادمان هاي كهن براي دوستداران و خواستاران، از جمله ي آنهاست. گ م
كتابخانه ي گويا براي هرچه سرشارتركردن گنجينه ي خود، بر آن شد كه بخشهايي از اين خوانده هاي استاد زنده ياد را به خوانندگان و شنوندگان اين كتابخانه پيشكش كند. گ م
در تدارك اين امر، استاد ارجمندم آقاي دکترجليل دوستخواه به نمايندگي از سوي كتابخانۀ گویا با سركار بانو محجوب در كاليفرنيا تماس گرفتند و درخواست رواديد براي بازنشر اثرهاي استاد را كردند. ايشان با خوشرويي و كمال بزرگواري، اين كوشش فرهنگي را روا دانستند و مورد تشويق قراردادند. گ م
اكنون با سپاس فراوان از آن بانوي ارجمند، گلچيني از اثرهاي استاد زنده ياد را با صداي گرم و دل نشين وي در اين جا مي آورم تا گفته ي زيباي فروغ فرّخ زاد، يك بار ديگر بدرخشد : "تنها صداست كه مي ماند" گ
